Incipit [N]

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Nae tuus alterius autumnus purpureum ver
Nam quo te genitor de robore fecit Ariston
Nam quod iter vitae sectabere, plena molestis
Natali Dantisce tuo pia sacra frequentet
Natalis rediit dies Erasmi
Natura omni parens dentes formavit acutos
Naturae modulos ars ingeniosa secuta est
Naturale bonum est Roberte virtus
Naturam frustra queerimur senuisse tot annis
Natus in arctois cum sim Mariane Selingis
Natus in Arctois ego Cuspiniane Selingis
Naufragium nuper fecisti: desine flere
Naufragus Eridani Frandus dum mergitur undis
Naufragus hac situs est, iacet illa rusticus urna
Navita fluctivagi deprensus in aequoris alto
Ne bona quis peteret nimio praesentia voto
Ne cum fastidit, post sumpta cibaria, venter
Ne dextra elatum videat, fractumque sinistra
Ne furuisse velis: sed nec decet iste Poëtas
Ne mares solos fatuos putares
Ne pura explicitae credas sub imagine fronti
Ne quisquam extrema felix nisi morte vocetur
Ne Siculo Phrygius cano decertet ephebus
Ne tua deficiant metuis patrimonia: si quid
Nec dormit corpus, nam pugnat semper, et arma
Nec lachrymae aegroto prosunt: nec thura sepultis
Necte triumphali tua Cosmice tempora lauru
Nemo potest omnes naturae discere causas
Nemo tam pius innocensque transit
Nemo Theodrice est, qui te reprendere possit
Neque sellam: neque calcar: neque frenum
Nequiter arrisi tibi, quae modo Graecia amantum
Nequiter arrisi tibi, quae modo gratia, amantum
Nescio qua naturae malicia, charissime Ulderice
Nescio quid (nisi decipior) Marcelle videris
Nescio quo fato accidat
Nesimus ecce pugil vatem consultat Olympum
Neutra habet integrum, nec terra nec unda, sepultum
Ni male coniecto: videaris ut esse pudicus
Ni mea membra Myron fixisset marmore duro
Nicoleos, studiose puer, Cunelia proles
Nil degustata mentita est fabula Loto.
Nil famulo credis: nil fratribus: atque parenti
Nil fieri in toto reor infelicius orbe
Nil mirum est: nostris sint omnia prava diebus
Nil moror aut laudes, levis aut convicia vulgi
Nil non irrides, nil non stolidissime rides
Nobile Slestadium, tua quis pomeria primus
Nobilior vitae meritis quam praesule nato
Nobilitatis honos, venerandae stirpis alumne
Nocte fatigatus cursu per somnia Marcus
Nomina patris habens, satus at sine lege Philippo
Nomina seposita veneranda libidine gestat
Non adamas flammis, nec dura incude domatur
Non aeque damno est odium ore professus aperto
Non aeque nocet hic, qui sese odisse fatetur
Non amor antiquo fuerat, sed amaror ab aevo
Non auri manabo latex. bos alter, et udo
Non aurum in pluvium vertar. bos alter et udo
Non coenacula picta, non dietae
Non colitur Latias qui me transvexit in oras
Non Cumaea sacro vates correpta furore
Non ego Buslidiae decus adfero bibliothecae
Non ego mendaci sic sum coelata Myroni
Non ego quos rapuit mors, defleo. defleo vivos
Non ego sum tanti tot quem tu laudibus ornes
Non ego vel vetulae tangor, vel amore puellae
Non equidem ornabis tu Antoni bibliothecam
Non es dum in somno es, dum nec te vivere sentis
Non es, dum in somno es, dum nec te vivere sentis
Non essent vobis minthae redolentia fila
Non est cura mihi Gygis
Non est te Christi sapientior alter in aede
Non fuit reddita nobis epistola tua, sed tamen exemplar
Non imos epota pedes, sed bacchica summum
Non invenusto antiquitas aenigmate
Non is tam laedit, liquide qui dixerit, odi
Non ita muneribus praesul doctissime laetor
Non me praeda fugit quia dentibus armor acutis
Non minimo insignem naso dum forte puellam
Non minus antiquis praesul venerandae poetis
Non miror sudare tuae te pondere vestis
Non nisi per magnos ad praemia magna labores
Non obitus flendus: sequitur quem vita perennis
Non potes in geminas aeque discindere partes
Non satis armatas quod porto in bella phalanges
Non satis est nostri quod mandunt membra gulosi
Non scortum est aliud, nisi blanda et subdola syren
Non si foemineum crebro caput igne refundas
Non soli proceres nunc bacchanalia vivunt
Non solum humectas proscindere vomere terras
Non stultum est mortem matrem timuisse quietis
Non tibi quod faveat, sic te Fortuna levavit
Non tibi vivacem furor est spondere senectam
Non timor invisus, non alta palatia regem
Non vidi nostram biduo Vadiane puellam
Non vitans discrimen apertum
Nonne tuos audis propter cava flumina Cygnos
Nonne vides huius quam fallax gloria mundi?
Nos caligantis rapiunt ad tecta tyranni
Nos genus electum Christi nos sacra propago
Nos tenuem strictis spirantes aëra fibris
Nos tibi versiculos Lodovice dicavimus istos
Nos velut extinctum te Dorpi plangimus, ac tu:
Nos velut instabiles ventus quatit omnis aristas
Nostras Christe preces benignus audi
Novis et amplis vestibus indico
Nox erat, et pleno lucebat Cynthia cornu
Nubibus atris
Nudus amor blandis iccirco arridet ocellis
Nudus ut in terram veni, sic nudus abibo
Nugamur, mortemque procul procul esse putamus
Nugamur, mortemque procul, procul esse putamus
Nulla dies abeat, quin linea ducta supersit
Nulla est ardenti miserans clementia bello
Nullum aeque facile ac sese quisquam Eutyche fallit
Num diis equales tangit vesania mentes
Nunc age si qua dies tot iam per secula magnae
Nunc alni quondam fratrem luxere sorores
Nunc est herba virens: quondam formosa puella
Nunc et expecta futurum, ut Erasmus vel in medio foro salet
Nunc pyra: nunc turdos: nunc vascula mittis Iulo
Nunc quoniam reas admonuit, non absurdum videtur de Orthographia
Nunc sylvas: nunc praediolum: nunc pascua vendis
Nunc tua cum periit facies ingrata salutas
Nunc ubi consensu regum rex Carolus aequo
Nunc video haud rerum tantum, sed et ipsa virorum
Nuncia fare Iovis, praepesque volatibus ales
Nuncius imprudens vino se ingurgitat acri
Nunquam adeo furit exiguo fortuna flagello
Nunquam eadem Fortuna manet, Fortuna misellos
Nunquam non loqueris, vidit te nemo tacere
Nunquam Procle manu nares emungere possis
Nunquam vixisti o pauper nunquam morieris
Nunquid pudicae Cassiae vultum vides
Nuper Achaemenidae fueram, nunc ecce Menippi
Nuper Achaemenidae, sed nunc sumus arva Menippi
Nuper apis furem pupugit violenter amorem
Nuper quum viridis nemoroso in margine ripae
Nuper ut ingrederes Romam qui carmine dixti
Nuper ut ingredior pictoris forte tabernam
Nuptiae factae sunt
Nuptiae fiebant in Cana Galileae
Nusquam fraude caret: semper mentitur avarus